Bugün bana sık sık gelen bir yakınmayı paylaşmak istiyorum. Hedeflerine ulaşamamanın sorumlusunun başkaları olduğunu iddia eden ve bu nedenle mağdur olduklarını söyleyen, bu durumun içinden çıkmak için benden yardım isteyen mailler alıyorum. İşte bunlardan birisi:
Sevgili Bahar Hanım,
Çalıştığım şirketteki üst düzey yöneticilerden ''oyunda ilerlemelerini" nasıl isteyebilirim? Onların bu tutkusuz halleri benim kariyerimde ilerlememi engelliyor! Şirkette benim ilerleyebileceğim, gelişebileceğim gerçek fırsatlar yok. Benim hedeflerim oldukça yüksek. Aslında onlar için"tembel" kelimesini kullanmaktan çekiniyorum ama bu aslında tam da doğru tanım olur. Çok gerekmedikçe kesinlikle bir şey yapmıyorlar. Onları istifa etmekle tehdit etmek istemiyorum ama bu konuyu ne zaman gündeme getirsem sakin olmam ve beklemem gerektiğini söylüyorlar. Bence oldukları yerlerde çok rahatlar ve statükoyu sürdürmek için mümkün olan en az şeyi yapmaya çalışıyorlar. Lütfen aciliyetimi onlara iletmeme yardım edin!
İmza,
Bıkkın Çalışan
Sevgili Bıkkın Çalışan,
Sizinle tamamen açık sözlü bir şekilde konuşacağım. Sorun onlar değil, sizsiniz. Ancak beni dinlemeye gerçekten istekliyseniz, bu hissettiğiniz hayal kırıklığı ve güçsüzlükten yakında kurtulacağınızı düşünüyorum. Bu bir sınır sorunudur. İnsanlar, bir ilişkideki rollerinin ne olduğunu ve ne olmadığını tam olarak anladıklarında ve buna göre davrandıklarında, o ilişki yürür.
Örneğin; Oğlu sahip olduğu potansiyele uygun bir şekilde yaşamadığı için (ebeveynin kendi görüşüne göre), sürekli kendini çaresiz hissederek yaşayan, yetişkin bir çocuğun ebeveynini düşünün . Diyelim ki oğul başbakan değil, bir tesisatçı. Buradaki sorun çocuk değil, ebeveyndir. Ebeveyn, kendi duygusal ihtiyaçlarının bir şekilde oğlu aracılığıyla karşılanması gerektiğine dair yanlış bir fikre sahiptir. Oğlunu kendi isteklerini, hayallerini tatmin etmekten kendini sorumlu kılmıştır. Bu rol karmaşasının sonu, ebeveynin manipülatif kargaşa yaratan bir kişi haline gelmesidir. Daha da kötüsü ebeveyn, tekrarlayan kızgınlık, oğluna yabancılaşma ve güçsüzlük hislerinden dolayı acı çeker. Ait olmadığınız bir yerde sorumluluk aldığınızda veya sorumluluk alınmasını sürekli ima ettiğinizde, kendi içinizde bu nahoş duyguları uyandırırsınız ve aslında pek de sonuç getirmeyen entrikacı projelere başlarsınız.
Bana sorduğunuz soruyu objektif bir şekilde tekrar okursanız, bahsettiğim bu tür sorunların bazı kanıtlarını göreceksiniz. Yöneticileriniz yargılamaktan tükenmiş gibi görünüyorsunuz. Beğenmediğiniz hedefleri seçtiklerinde, onları tembel ve hırsı olmayan kişiler olarak nitelendiriyorsunuz. Vazgeçerek işi bırakmak (sizi tatmin edecek başka bir işi bulmak için sorumluluk almak) istemiyorsunuz, bunun yerine, size fırsatlar yaratmak adına onların kendi stratejilerini yeniden şekillendirmelerini bekliyorsunuz.
Kritik Beceriler Eğitim Kataloğu
Yöneticileriniz tembel, heyecansız, hırs eksikliği içinde olabilirler mi? Elbette olabilirler... Ama sorun bu değil. Siz ihtiyaçlarınızı karşılama sorumluluğunu onlara devretmişsiniz. Bu onların işi değil.
Daha büyük olasılıkları görmeleri için üst yönetime tesir etmeye çalışmanın yanlış bir tarafı yok. Ancak sizin fikirlerinizi satın almadıkları netleştiğinde, bir seçim yapmanız gerekir... Onları suçlamak, her zaman için elinizdeki bir seçenek olsa da, sağlıklı ve üretken bir şey değil.
Umarım huzura ve istediğiniz fırsata kavuşursunuz. Büyümeye devam etme arzunuzun olduğu çok açık, öyleyse hadi bunu yapın! Birinci adım, diğer insanların neden sorumlu oldukları ve neden sorumlu olmadıkları hakkındaki inancınızı sıfırlamak.
Sevgiler
Bahar Şen
İlginizi Çekebilecek Diğer Kaynaklar:
Podcast-Kariyerinizi Limitleyen Alışkanlıklar
Kariyerinizi Sınırlayan Alışkanlıklardan Nasıl Kurtulursunuz ?
GELİŞMEK İçin Sınırları Zorlamak
