Ohh-Nihayet Açıkça Konuştum

Sevgili Bahar,

Çoğumuz, kişisel ya da profesyonel yaşamımızda, sadece haftalar veya aylar boyunca değil, bazen yıllar boyunca, hatta on yıllar boyunca kritik konuşmalardan ve açık konuşmaktan kaçındık.

İmza,

Açıkça Konuşmak İsteyen

Sevgili Açık Konuşmak İsteyen,

Yıllardır kendisini bu konuda güçsüz gören birinin nihayet ipleri eline almasını cesurca ve ilham verici buluyorum. Bence senin gibi biri, böyle büyük bir adım attığında, hepimize,  kendimizi gözden geçirmek ve geliştirmek için meydan okumuş oluyor. Bu adımı kendin kendine attığın için seni saygıyla selamlıyorum.

Uzun bir sessizlik döneminden sonra bir kritik konuşma yapmaya ve açık konuşmaya karar verirseniz, ihlal etmemeniz gereken iki temel ilke vardır.

Birinci ilke, diğer kişinin kötü davranışını, uzun süredir sürdürmesine siz izin verdiğinize göre, sizin için kabul edilemez durumlara karşı,  bundan sonra susmaktan vazgeçme niyetinizi, karşınızdakine açıklarken, onlara da biraz sabır gösterme borcunuz vardır.

Şimdi, bunu söylerken, karşınızdakilerin olası suistimalini, niyetinizi kötüye kullanmalarını veya yetersizliklerinin kötü etkilerini daha fazla tolere etmenizi, kesinlikle önermediğimi açıkça belirteyim. Basitçe, diğer kişinin kötü davranışını, yeniden şekillendirmedeki kararlılığınız süresince, onların eski davranışlarını bırakmaları eğer biraz zaman alırsa, bununla ilgili anlayışlı ve sabırlı olma sorumluluğunu üstlenmenizi öneriyorum.

Örneğin, beklentiler hakkında çoğu zaman dürüst olmayan bir yöneticim var diyelim. Beni motive etmek için ileride gerçekleşecek maaş artışları, ikramiyeler veya fırsatların olasılığını öne sürüyor ve daha sonra bunları gerçekleştirmek için çok şey yapmıyor. Bende yarattığı beklentiler gerçekleşmediğinde  her zaman bir bahanesi oluyor ancak diğer yandan gelecek için de yeni vaadlerde bulunuyor. 

Bu durum karşısında bende yıllar boyunca, sadece alçak sesle homurdandım, ya da onun bu manipülatif yöntemleriyle ilgili başkalarına dedikodu yaptım, ama ondan başka bir davranış talep etme ya da ilişkiyi kesme sorumluluğunu asla almadım. Ve şimdi yeni bir Kritik Konuşmalar eğitimi mezunu olarak, endişelerimi samimi ve açık bir şekilde ifade etmeye karar verdim.

Burada öne sürdüğüm şey şu; yapılacak kritik bir konuşma iyi geçebilir, ancak yöneticinin derinlemesine kök salmış yerleşik davranışlarının anında değişebileceğini düşünerek ona ültimatomlar vermek biraz saçma olur.

Öncelikle açık konuşmadaki amacım şunlar olmalıdır:

a) temel kurallar üzerinde anlaşmak — gelecekte bana nasıl davranacağı ve davranmayacağı

b) bu anlaşmalar ihlal ederse nasıl karşılık vereceğime dair anlaşmak.

 “b” maddesi, yeni duruma adapte olması için ona biraz zaman tanıyacağınız, aynı zamanda anlaştığınız noktalarda onu hesap verebilir durumda tutacağınız kısımdır. Kritik konuşma yapmaktaki hedefiniz, onun hoşunuza gitmeyen davranışlarına hemen son vermesi ve eski yöntemlere bir daha asla başvurmamasıysa,  bu durumda, kendi değişiminizi yaşarken, kendinize verdiğiniz zamanı bir başkasına vermediğiniz için başarısız olursunuz. Düşünsenize sizin bu noktaya gelmeniz ve değişiminiz yıllar aldı. Ona da  birkaç hafta vermek sanıyorum adil olur.

İkinci ilke, ona karşı nasıl hissettiğiniz konusunda kafanızdaki hikayeler yerine  gerçekleri paylaşmak  ortamı güvenli hale getirmenize yardımcı olur. Bu, konunun sorumluluğunu alma noktasında önemli prensiptir. Bu kötü durumun sadece onunla değil, aynı zamanda sizinle ilgili olduğu gerçeğine sahip çıkmalısınız. Konuşmaya başladığınızda, bu davranışların  tek tarafın değil her iki tarafın dahil olduğu bir döngü olduğunu ve bunu değiştirmeye kararlı olduğunuzu açıkça belirtin. Sadece onu suçlamayın - kendi gerçeğinize sahip çıkın.

Örneğin, “Uzun yıllar boyunca yaptığımı kabullenmekten utandığım bir şeyi tartışmak istiyorum. Geçmişte bunun hakkında konuşmamış olmam benim hatamdı, ama şimdi bunu yapmaya karar verdim. Bunun sürüp gitmesinden dolayı sizi yıllardır suçluyorum ve bu haksızlıktı. Sorunun bir parçası da benim ve artık bunu yapmak istemiyorum. Bunu sizinle konuşabilir miyim?”

Bunlar ister mükemmel kelimeler olsun, ister olmasın, benim önerdiğim şey, “hikayenizin” sizi kurban olarak, onu kötü adam olarak resmetmeyi bırakan bir hikaye olması gerektiğidir. Durumu sahiplenmeniz gerekiyor. Bu, ona makul, rasyonel ve saygın bir insan olarak yaklaşmanıza yardımcı olacaktır. Ek olarak, onun için Ortamı Güvenli Hale Getirmiş olursunuz, çünkü ona ahlaksız bir kötü adam olarak değil, normal, yanılabilir, hata yapabilir bir insan olarak yaklaşmış olacaksınız. Yöneticinize, tıpkı sizin gibi, onun da değişebileceğine dair büyük bir inanç ve güvenle yaklaşmış olursunuz. Bu güven ifadesi aynı zamanda  muazzam bir saygı gösterisidir.

Şimdi tüm söylediklerinizden sonra, onun savunmacı bir süreçten geçmesini öngörebilirsiniz. İlk konuşma onun için kafa karıştırıcı, üzücü ve kışkırtıcı olabilir. Eğer durum böyle olursa, sorunu tek bir konuşmada çözmeyi hedeflemek yerine sorunu  zamana yayarak açmayı hedefleyin. Şimdilik konuyu bağlayıp, onun bu konu üzerine düşünmesini isteyin. Söylediklerinizi değerlendirdikten birkaç gün sonra da tekrar bir araya gelebilir misiniz diye sorun. Bu oldukça adildir; sizin bu konuşmaya hazırlanmak için yıllarınız vardı, onun da yeni gerçekliğe adapte olması için biraz zaman vermelisiniz.

Tüm tüm bunlardan sonra,  başka birinin davranışlarından dolayı herhangi şekilde fiziksel veya duygusal olarak inciniyorsanız, veya diğer kişiler bu durumdan zarar görüyorsa, bu durumun bir gün  daha devam etmesine izin vermeniz gerektiğini elbette önermeyeceğim.  Bu gibi durumlarda, sabır ile değişime fırsat tanıyarak hayatın size sağladığı süreyi o kişiye de sunma borcunuz olmakla birlikte elbette sert bir şekilde tavır alma zorunluluğu da vardır.

İlham verici sorunuz için teşekkürler ve size kendi dünyanızı ve umarım diğerlerininkileri de değiştirime yolculuğunda en iyi dileklerimi sunuyorum

Sevgilerimle, Bahar

Kritik Konuşmalar Eğitimi Hakkında Bilgi Al